എസ്തപ്പന് ഒരു മത്സ്യ തൊഴിലാളിയാണ്, കടല് തീരത്തെ കോളനിയില് ആണ് അയാള് ജീവിക്കുന്നത്. തദ്ദേശിയരായ മത്സ്യ തൊഴിലാളികളുടെ വിവരണങ്ങളില് നിന്നുമാണ് നാം എസ്തപ്പനെ കൂടുതലായി അറിയുന്നത്. അവര് അയാളെ വ്യത്യസ്ത രീതികളിലാണ് ചിത്രീകരിക്കുന്നത്. അയാളെ ഒരു പ്രവാചകനായും, രോഗങ്ങള് ശമിപ്പിക്കാന് കഴിവുള്ളവനായും, മുറിവൈദ്യനായും, കള്ളനായും അവര് ചിത്രീകരിക്കുന്നു. എസ്തപ്പന്റെ തിരോധാനം ആളുകള്ക്കിടയില് ഒരു അസ്വസ്ഥത സൃഷ്ടിക്കുമ്പോള് അവിടത്തെ പള്ളിവികാരി അവരോടു എസ്തപ്പന് തീര്ച്ചയായും തിരിച്ചു വരുമെന്ന് പറഞ്ഞു ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നു.
എസ്തപ്പന് മിക്കപ്പോഴും ഒരു ജീവന് മുക്തന്റെ സ്വഭാവമാണ് പ്രകടിപ്പിക്കുന്നത്. സഹജീവികളോടും ജീവിതത്തോട് തന്നെയും അതീവ നിസ്സംഗമായ ഒരു സമീപനം ആണ് അയാളുടേത്. ജീവിച്ചിരിക്കെ അയാള് ഒരു പരിഹാസ കഥാപാത്രമായിരുന്നു. മരിച്ചു കഴിയുമ്പോള് അയാള് ഒരു ഐതീഹ്യമായി മാറുന്നു. ചിത്രത്തിലുടനീളം ഒരു അഭൗമിക സാന്നിധ്യമായി എസ്തപ്പന് നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്നു.
ആ വര്ഷത്തെ മികച്ച ചിത്രത്തിനുള്ള സംസ്ഥാന പുരസ്കാരം ഈ ചിത്രത്തിനായിരുന്നു. കൂടാതെ മികച്ച സംവിധായകനുള്ള പുരസ്കാരവും അരവിന്ദന് ഈ ചിത്രത്തിലൂടെ നേടി.
കടപ്പാട്: മലയാള സിനിമയുടെ കഥ - വിജയകൃഷ്ണന് (മാതൃഭൂമി ബുക്സ്) , Cinema of Malayalam. net